Inflacja –wzrost poziomu cen w gospodarce.
Najpopularniejszą miarą inflacji jest dynamika CPI (ang. Consumer Price Index, wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych). CPI mierzy poziom cen koszyka towarów i usług (tzw. koszyk), odpowiadającego strukturze zakupów gospodarstw domowych. Innymi wskaźnikami dynamiki cen są mierząca dynamikę cen producentów PPI (ang. Producer Price Index) lub deflator PKB, który oblicza się poprzez podzielenie produktu krajowego brutto obliczanego w cenach bieżących przez PKB w cenach z wybranego okresu przeszłego.
Obecnie zwykło się przyjmować, że niska, ale dodatnia dynamika cen jest korzystna dla gospodarki, zmniejszając prawdopodobieństwo pojawienia się deflacji (spadku cen) w razie wystąpienia szoku podażowego. Spadek cen mógłby zniechęcać do podejmowania działalności gospodarczej, prowadząc do pojawienia się spirali deflacyjnej. Dodatkowo - przy założeniu wzrostu wynagrodzeń i zysków przedsiębiorstw - dodatnia dynamika cen ułatwia obsługę długu, którego wartość obniża się w ujęciu realnym (po korekcie o inflację).
Wysoka inflacja jest jednakże bardzo szkodliwa, wiążąc się z wymiernymi kosztami prowadzenia działalności gospodarczej oraz gwałtownym zubożeniem społeczeństwa. Ponadto przy bardzo wysokiej inflacji pieniądz traci wartość zbyt szybko, by spełniać swoje podstawowe funkcje - środka płatniczego, miernika cen i środka gromadzenia oszczędności, co w konsekwencji może prowadzić do trwałej utraty zaufania do instytucji banku centralnego, utrudniając stabilizację poziomu cen i prowadzenie polityki pieniężnej w przyszłości.
Podręczniki ekonomii rozróżniają kilka rodzajów inflacji ze względu na szybkość zmiany cen (inflację pełzającą, kroczącą, galopującą, hiperinflację).